Wat was het weer een feest om de vele muurschilderingen tijdens ALL CAPS 2023 weer vorm te zien krijgen. Authentiek confronterend pixação werk, kleurrijke bloemenpracht en portretten van lokale helden; er was van alles te vinden.

Vanaf nu is de achtergrondinformatie bij de muurschilderingen van ALL CAPS beschikbaar in de Feijenoord route op deze website, net als de locaties waar je deze vinden kan. Wil je weten wat je verwachten kan? We lichten hier alvast drie van de elf schilderingen voor je uit.

Onesiker

Het werk van Frans kunstenaar Onesiker kenmerkt zich door een zekere rauwheid. In intense kleuren werkt hij schilderingen uit die primaire emoties als woede, angst en passie op een krachtige manier vangen. Het werk dat hij op het Varkenoord-viaduct in Rotterdam maakte, vormt hier geen uitzondering op. Een tijd van slechts zeven dagen om de ruim 45 meter die hij tot zijn beschikking te beschilderen, deed dat wel. De ervaren graffitikunstenaar gebruikt er uiteindelijk diverse technieken voor, waaronder het vullen van een brandblusser met verf.

De vele flarden tekst die hij in zijn schildering in Rotterdam verwerkte, vertegenwoordigen zowel de locatie waar het gemaakt is, als persoonlijke autobiografische elementen. De woorden SIKE en ONE kunnen bijvoorbeeld op meerdere punten in de schildering als klassieke tags gevonden woorden, vooral op de plekken waar het ene kleurvlak overlapt met een andere, en de letters als een uitloper van de aangrenzende kleur zichtbaar worden. Maar ook FEYENOORD kan op meerdere plekken gezien worden, verwijzend naar de wijk aan het ene eind van de straat, en het stadion aan de andere. De woorden ‘SINCE 90’ verwijzen op hun beurt naar 1990, het jaar waarin de kunstenaar als graffitischrijver ooit begon.

Sophie Mess

Wat vrijwel altijd terugkeert in het werk van de in Londen wonende en werkende Sophie Mess, zijn de enorme bloemen in dromerige composities vol sprankelende kleuren. “Ik geniet van de tegenstelling tussen zo’n verfijnde, delicate weergave van de natuur in het stedelijk gebied, en het vinden van de harmonie tussen deze schijnbaar contrasterende elementen”, zo verklaart ze haar thema. Zowel de uitvergroting van de bloemen, als de mate van detail in haar werk maken dat de kijker niet om het werk heen kan, en juist op de door mensen aangelegde constructies een blik op de natuur geven die daarbinnen zelden zo de aandacht grijpt.

Dat ironisch samenspel krijgt bij haar schildering in Rotterdam nog een extra lading door de spiegelende ramen aan weerszijden ervan. De levendige kleuren springen in de glazen reflectie ervan bijna net zo scherp in het oog, waardoor de schildering een soort drieluik in de straat vormt. De titel die de Britse kunstenaar haar werk gaf, verwijst op een speelse manier naar dit effect: “Same same but different.” Tweemaal hetzelfde als de middelste compositie, maar toch net anders.

Adrian Falkner

Graffitischrijvers over heel de wereld kennen de Zwitser Adrian Falkner waarschijnlijk beter onder de artiestennaam die hij zichzelf ooit aangemeten heeft: SMASH137. In plaats van dat hij die bijnaam van een ander kreeg, bedacht hij deze ooit zelf. Het is één van de redenen waardoor hij het schilderen ervan beschouwt als het maken van een zelfportret. Falkner tekent continu, maar beschouwt dit als training en schetst zijn muurschilderingen bewust niet van tevoren uit. “Anders voelt het niet als een oprecht zelfportret”, legt hij die noodzaak tot improvisatie uit. “Dan is het alsof je een maaltijd opwarmt in de magnetron.” Die spontaniteit spreekt ook uit de manier waarop Falkner naar een eindpunt toewerkt. “Soms denk je nog dagen bezig te zijn, en doe je ineens iets waardoor het af is”, vertelt hij. “Het is af wanneer het ineens klikt, en je zelf niet meer uit kan leggen hoe je daar gekomen bent.”

De statuur van de kunstenaar binnen zijn medium, wordt onderstreept door het feit dat Falkner een eigen verfkleur bij verffabrikant Montana Colors heeft. De lichtgele tint genaamd Smash Potato (een woordspeling op zijn graffiti-alias en mashed potato, Engels voor aardappelpuree) is gebruikt voor de letters rechts onderin. De outlines daarvan zijn gedaan in een bruintint die de schil van een aardappel verbeeldt; een kleurcombinatie die de kunstenaar al langere tijd in gedachten had en hier eindelijk toegepast heeft.

Credits: Jaap van der Doelen (tekst) | MJay Photography (beeld)