Over dit kunstwerk

Andre HZS

De Moluks-Nederlandse Saya Deya, alias Andre HZS, is een kunstenaar die vol motivatie en discipline veel abstract werk maakt, waarin hij de kijker met enkele figuratieve elementen een handvat biedt. Tijdens POW! WOW! Rotterdam 2021 maakte hij een massa die organisch en tastbaar oogt, vooral door de hem kenmerkende manier waarop hij gebruik maakt van dunne en dikke lijnen. 

De abstracte figuren ogen dynamisch, explosief en lijken volop in beweging te zijn. Aan de zijkanten lopen zij bovendien over in de schilderingen van zijn collega’s. Twee flinke uitlopers aan de linkerkant vormen een achtergrond voor het patroon van Ola Kalnins, en op het bovenste frame van de schuifdeur claimt hij zelfs de voorgrond. Bovenin tekende Deya twee oude Rotterdamse metro’s, compleet met de kleurstelling en het logo die deze vroeger voerden. De linkerwagon bevat een traditionele graffiti-piece met zijn naam, de rechter een tag van het woord ‘aloha’, een verwijzing naar de Hawaiiaanse wortels van het festival. 

Met deze metro’s geeft hij de kijker een herkenbaar element, als een soort kickstart om van daaruit de eigen fantasie op de vrije loop te laten. Deya zal dan ook vooral niemand vertellen hoe het abstractere deel precies geïnterpreteerd moet worden. “Ik vind het heel leuk om te horen wat mensen er straks allemaal in gaan zien”, zo liet hij tijdens het maken ervan weten.

Engin Dogan

Hoewel Engin Doğan zichzelf omschrijft als “cryptische typografie- en moderne kalligrafiekunstenaar”, laat hij zich daar niet toe beperken. In uitwaaierende composities neemt zijn kalligrafie grotere vormen aan, die als beelden op zich gezien kunnen worden. Dit combineert hij vervolgens weer met designtechnieken van de Duitse Bauhaus-school. 

Doğan ontwikkelde een geheel eigen techniek waarbij hij met borstel de zwarte vegen en aanzetten in de banen door zijn compositie aanbrengt. Dit is voor hem de hoofdzaak van zijn werk; de kleuren en paden zijn vooral een middel om de zwarte, geborstelde delen naar voren te brengen. Ze vormen een soort uitvergrote versie van kalligrafie, die de letterlijke betekenis van letters verloren is, en enkel nog gaat over vorm en vooral de beweging die bij het schrijven daarvan gemaakt wordt. “Dat is het eigenlijke onderwerp”, legt hij uit. “Dit is wat er binnenin de letter gebeurt.”

Onderin heeft hij verschillende van zijn paden doorgetrokken om deze voor en achter de schedels die Zweeds kunstenaar Ola Kalnins schilderde langs te laten lopen. Doğan beschilderde de muur van Skateland samen met Kalnins, Andre HZS en ROIDS tijdens het POW! WOW! Rotterdam kunstfestival in 2021. Ze besloten al vroeg in het proces de muur niet simpelweg in vier vlakken te verdelen, maar er overlappende stukken tussen te maken waarin ze op een speelse manier verbindingen tussen elkaars stijlen maakten.

Ola Kalnins

Ola Kalnins komt uit het Zweedse Malmö waar hij naar eigen zeggen opgroeide als een dyslectisch en onrustig kind. Als skateboarder kwam hij in aanraking met de graffiti-cultuur, waarop hij zichzelf vanaf midden jaren ’90 ook stortte. In zijn schilderingen vulde hij de open delen in letters vaak in met een cartooneske schedel. Zelf zag hij dat niet als een handelsmerk, maar hij merkte na verloop van tijd dat de buitenwereld dat wel deed. Vooral mensen die minder ingevoerd waren in de subcultuur van graffiti, zagen op plekken vol verschillende letters, vooral zijn schedels ertussenuit steken. Al snel stond hij in zijn stad bekend als ‘die kerel van die schedeltjes.’

Ondertussen ontwikkelde Ola zich tot een kunstenaar die niet enkel graffiti maakt, maar ook abstracte muurschilderingen vol vloeiende vormen, in een expressieve, kleurrijke stijl. “Voor graffiti heb ik niet noodzakelijk inspiratie nodig, dat gaat meer om de ervaring van het maken daarvan. Ik kan het zelfs zonder na te denken, maar ik krijg er vervolgens wel inspiratie van.” 

In eerste instantie wilde Ola hier bij Skateland ook in zijn abstracte stijl schilderen, maar hij had moeite om het op een vanzelfsprekende manier met het werk van de artiesten naast hem te koppelen. Het antwoord vond hij in zijn inmiddels bekende schedels. “Ik wilde geen viool spelen in heavy metal band, het moest wel logisch voelen.” Kalnins schilderde een reeks van zijn schedels, waarbij links elementen uit de schildering van Engin Doğan en rechts uit die van André HZS zich verweven met zijn werk. De manier waarop de individuele schedels gedecoreerd zijn, improviseerde hij ter plekke. 

ROIDS

Will Gates, ook bekend als ROIDS, woont en werkt in Zuid-Londen, waar hij in de late jaren ‘90 startte met schilderen van graffiti. Met de originele New Yorkse metro-graffiti als creatief vertrekpunt, probeert hij de grenzen van zijn medium te verkennen en steeds verder op te rekken.

Gates ontwikkelde een technisch hoogwaardige stijl, gekenmerkt door strakke lettervormen en het doelbewust aangebrachte effect van talloze kleine verfspatten. Deze geven de veelal egale vlakken in zijn werk textuur, en laten het geheel er minder vlak uitzien. Om het te realiseren, moet hij telkens delen van zijn schildering afplakken om voor een ander kleurvlak of stuk textuur over hetzelfde oppervlak heen te gaan. Een tijdrovende methode dus, maar wel met een even fraai als eigenzinnig eindresultaat.

Op deze muur van indoor-skatepark Skateland schilderde Gates het Engelse woord ‘environment’ (omgeving). Hij verwerkte de deur op zo’n manier in de schildering, dat het twee verschillende composities oplevert. Maar of de deur nu open of dicht staat, in beide variaties van de schildering is het woord ‘environment’ op een verschillende manier te lezen. “Het staat symbool voor hoe de omgeving veranderen kan, en wat het effect van menselijk handelen erop is”, aldus de kunstenaar. “Op een vrij subtiele manier, want ook al schrijf ik letters houd ik er niet van als de boodschap er te dik bovenop ligt.”