Wanneer ze niet aan het werk is in haar woonplaats Melbourne, reist George Rose heel de wereld over om muurschilderingen te maken. “Het klinkt misschien een beetie als een cliché,” lacht ze tijdens haar bezoek aan Rotterdam, “maar wanneer je ergens op bezoek komt, neem je bloemen mee.” Die vormen dan ook een terugkerend element in haar enorme, florale composities.
De bloemen die ze hier afgebeeld heeft, zijn inheemse soorten die enkel in haar thuisland
Australiè te vinden zijn. Rose neemt tijdens haar vele reizen constant foto’s van bloemen die ze tegenkomt, om de vormen van deze bloemen vervolgens op andere plekken af te beelden. Haar foto’s vormen in zekere zin zaadjes, die ze dus elders op de wereld plant in de vorm van muurschilderingen.
Rose reist met weinig bagage, want ze sleept overal haar eigen verfspuitmachine mee naartoe.
Die vult ze met reguliere muurverf, in heel andere kleuren dan die van de bloemen die ze ermee afbeeldt. Ze gebruikt enkel de uitvergrote, organische vormen van de bloemen, die ze schildert in geheel eigen kleurstellingen vol verrassende verlopen en contrasten. Deze voorziet ze van strakke, duidelijke buitenlijnen, wat het geheel een uitgesproken illustratief karakter geeft.
Haar inventief kleurgebruik blijkt in dit specifieke geval ook uit de kleur van die lijnen; het oog neemt deze mede door de andere tinten als zwarte linen waar, maar de kleur ervan zit in feite tussen een donkerbruin en dieprood in.