Lange tijd richtte de in 1973 in Utrecht geboren kunstenaar Simon Schrikker zich vriwel exclusief op schilderkunst. De grove klodders verf waarin hi de honden, inktvissen en haaien op zijn canvassen maakte waren daarbij zo rijkelijk aangebracht, dat ze er indirect aspecten van een ruimtelijk werk door kregen; structuren waren overduidelijk zichtbaar, alsof zijn beesten bijna door de verf heen kwamen. Tegelijk was de verf zo duidelijk aanwezig als verf, dat het medium onderdeel van de inhoud werd.
Recentelijk werkt Schrikker zijn onderwerpen ook in sculpturen uit, met even opzichtig druipende delen, wat in combinatie met de tastbaarheid ervan een vervreemdende indruk geeft. In dezelfde periode dat hij deze kant van zijn werk is gaan verkennen, is hij ook grote muurschilderingen met vergelijkbare thema’s gaan maken. Zijn werk getiteld ‘Octozilla’ in de 2e Blekerhof in Rotterdam is tot stand gekomen door een samenwerking van Rewriters010, STRAAT Museum en pandeigenaar Uniper. Schrikker leverde de winnende inzending na een open oproep vanuit deze partijen.
Ondanks dat de verf op de muur geen structuurlaag heeft, of Schrikker er letterlijk diepte aan geven kan als met een beeldhouwwerk, geeft de muurschildering een vergelijkbaar ontwrichtend gevoel. Door de octopus zo enorm uit te werken en tegelijk te kaderen als een van dichtbij genomen beeld, hebben de kronkelende tentakels een overweldigend effect waarvan het moeilijk voelt een totaalbeeld te krijgen. In de avonduren kriigt het werk een nog sterkere lading, als de lamp in het midden van de schildering aanspringt en de octopus plotsklaps ervoor op lijkt te duiken, vanuit het donker van de zeediepte de Rotterdamse nacht in.