Over dit kunstwerk

Deze muurschildering aan de zijkant van boksvereniging Herman van ’t Hof staat bol van de Rotterdamse historie, en specifiek die van

Crooswijk. De afgebeelde kerk is de in 1907 gebouwde Koninginnekerk, die stond aan de Boezemsingel en wiens markante kopergroene torens en ruime interieur door Rotterdammers van allerlei gezindten geroemd werden. Massale protesten konden helaas niet voorkomen het in 1972 gesloopt werd om plaats te maken voor een bejaardentehuis. Sarcastische namaak-verkiezingsposters die de beslissing van de gemeente belachelijk maakten hingen in de stad, en het ingehuurde sloopbedriif ontving rouwkaarten en anonieme brieven met teksten als

“Wat de nazi’s lieten staan, dat gaat er nu wel aan.” In 2013 werd de kerk uitgeroepen tot mooiste gesloopte kerk van Nederland.

In 2015 herleefde de kerk als muurschildering, dankzii een initiatief van buurtbewoonster Anneke Strasters, die er in haar wijk geld voor inzamelde.

“Eeuwig zonde dat ze hem hebben gesloopt”, vertelde zij aan lokale omroep RTV Rijnmond tijdens de onthulling ervan. “Maar nu is het gebouw toch weer een beetje terug.”

Gezien de locatie moest de schildering uiteraard ook verwiizen naar de rike boksgeschiedenis van Crooswijk. Op het linkse portret is Herman van ’t Hof afgebeeld, de naamgever van de boksschool die in het pand huist. Van ’t Hof werd op zijn achttiende al profbokser en won vervolgens de nationale titel in maar liefst viif opvolgende gewichtsklasses. Hij is bovendien de enige bokser in Nederland die drie landskampioenschappen tegelijk op zijn naam had staan, en hij werd in 1926 de eerste Europees Kampioen boksen uit Nederland.

Rechts is de legendarische bokser Bep van Klaveren afgebeeld. “The Dutch Windmill” werd in Crooswijk geboren en trainde als jong talent regelmatig met van ’t Hof. Tijdens de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam won van Klaveren goud. Hij won in de jaren daarna tweemaal de Europese titel en schopte het tot nummer 2 op de wereldranglijst. Een titelgevecht is hem ondanks de jaren dat hij in Amerika verbleef nooit gegund, vermoedelijk omdat bokspromotors destiids de lucratieve titel niet naar het buitenland wilden zien vertrekken.

De schildering werd gerealiseerd door de

Rotterdamse portretschilder Sylvie Overheul, ondersteund door Peter Breevoort en Adriano Janssen. Overheul noemt haar werk figuratief, met knipogen naar magisch realisme. De essentie van schilderen en tekenen ligt voor volgens haar in de expressie: “Het beeld moet communiceren met de toeschouwer”.