Over dit kunstwerk

( Tip: Bekijk dit werk vanaf de Korte Stadionweg 105B )

Op zijn twaalfde begon de in Denemarken geboren Anders Revelentlov al met het schrijven van graffiti.

Hij genoot er vijf jaar lang met volle teugen van, tot hij naar de kunstacademie ging en hem daar onderwezen werd dat graffiti tijdverspilling is. Hij maakte allerlei canvassen en kunstwerken in klassieke media, waar hij volop lof mee oogstte.

Ondertussen verveelde Revelentlov zich stierlijk, en zocht hii naar creatief werk dat hem daadwerkeliik een uitdaging bood.

Die vond hij toen hij graffitikunstenaars HOW & NOSM in Brazilie een schildering in zwartwit uit zag werken. Zij vormden voor hem het levende bewijs dat graffiti wel degelijk serieus te nemen was, en

Revelentlov besloot zin oude liefde weer op te pikken. Aanvankelijk werkte hij in verschillende stijlen; van pure letters tot fotorealisme. Na een figuratieve periode waarvan hii afscheid nam met een laatste, grote muurschildering vlakbij zijn atelier in het Zweedse Malmö, kwam hij uiteindelijk bij zin huidige stijl uit.

In het werk dat Revelentlov nu maakt, en waarvan de schildering op het Varkenoord-viaduct onderdeel is, heeft hij het avontuur

teruggevonden. Grote zwartwit-schilderingen vol zwierige, dynamische linen, ademen nog altijd de soepele vorm en beweging van zijn graffiti, maar hebben alle ongeschreven regels daarvan losgelaten. De pure abstractie die dat oplevert is deel van een continue zoektocht. “Het hoeft niet leesbaar te zijn, het hoeft niet figuratief te zijn. Het gaat om het vastleggen van de actie waarin het gemaakt is. Om communicatie met de buitenwereld, te laten zien dat je er bent”, legt Revelentlov uit.

Net als in eerdere schilderingen, hing hij hier bij aanvang ook verschillende blanco A2-papieren tegen de muur. Revelentlov schildert ze over en neemt ze als fragmenten mee naar zijn archief.

Daar haalt hij voor nieuwe schilderingen weer willekeurige vellen uit. De linen daarop, gebruikt hij als aanknopingspunten voor een volgende, compositie, waarin hij ook weer blanco vellen plaatst. Op die manier vormen zijn

muurschilderingen een aaneengesloten keten van geimproviseerde werken.