Over dit kunstwerk

Toen de vijfjarige Nazif Lopulissa een schildpad als huisdier wilde van zin moeder, adviseerde ze hem die te tekenen. Zo kon hij immers zoveel schildpadden maken als hij wilde. Het is zijn vroegste herinnering aan de kracht van het creatieve proces. Als kunstenaar nasbami biedt hij een tegenwicht aan de snelheid van onze maatschappij. Door te schilderen en tekenen staat hij stil bij alle kleine momenten van de dag, en het eindresultaat stelt hem in staat alles wat hij meemaakte tijdens het maken als een flashback opnieuw te beleven.

Gedurende de week van POW! WOW! Rotterdam 2020 maakte nasbami dit werk aan de Putselaan.

De multidisciplinair kunstenaar dacht het grootste gedeelte van die tijd met een muurschildering bezig te zijn, maar verf kwam er uiteindelijk niet aan te pas. Hij maakte een compositie uit elementen die zijn werk typeren, zoals de geclusterde vierhoeken die aan ramen doen denken, gecombineerd met florale elementen en zwierige uitsneden. Deze plaatste hij op de muur door er een laag beton op aan te brengen, in de veronderstelling deze later nog van een kleur te voorzien.

Toen de betonnen relieflaag af was, besefte hij dat heel het kunstwerk dat eigenlijk ook al was. De eigen tint van het material afgezet tegen die van de muur zelf ogen er subtieler door. Daardoor valt dit wandrelief des te meer op voor degene die écht kijkt en krijgt het een tijdloze uitstraling. Of het in de jaren ’70, of vorige week geplaatst is, is vanuit de context die het werk zelf biedt niet meer op te maken. De haast mystieke flair die het daardoor kriigt, blift eindeloos boeien.